توسعه فردی
دوست ندارم درجا بزنم، این قالبی که سالها پیش برای خودم ساختم در حال پوسیدگیست، آرزوهای زیادی مانده که هنوز به آن نرسیدم و شور و اشتیاقی که در روزمرگیهای این روزهایم در حال مرگ زودرس می باشد.
برای ادامه حیات روح و جسم و داشتن روزهایی رو به رشد و فرار از فرداهای پر از حسرت باید به رویش و نو شدن فکر کرد و توسعه فردی در زمینه های مختلف، بهترین کار برای نو شدن می باشد. راهکارها و تجربه هایی که سعی در جمع آوری آن دارم. در زیر یکی از تجربه هایم را با شما به اشتراک میگذارم.
بازهم پیروز شد، همان مسموم ترین نیروی روی زمین، همان ریشه بدبختیها همان که هر لحظه هنرمندانه برایم بهانه می تراشد و با چهره های دلفریب غرور، ترس و دلسوزی دروغین، قدرت اختیار از من می گیرد. مقاومت را میگویم.
دوباره دیشب سرگرمم کرد به تماشای فیلم، بهانه برایم آورد که این فیلم جذابیست و شاید برای نوشتن مفید باشد، همین الان تمام می شود، کمی خستگی در کن، یکساعت نوشتی و فردا هم دوباره خواهی نوشت.
مقاومت، همان نیرویی است که دست و پای هر کسی که میخواهد کاری نو شروع را کند می بندد. همان نیرویی که اگر نمی بود شماره نویسندگان و نقاشان و موسیقیدانان و مبتکران و دانشمندان و کارآفرینان الان باید به تعداد آدمهای کره زمین می رسید.
هر بار که برای کاری نو، جرقه ای در ذهنم پدید می آید، مقاومت از راه می رسد و با رود خروشانی از سرگرمیها، آن را خاموش می کند. نیرویی قوی و مرموز که شبانه روزی در کار است و مدام حرف می زند و خسته نمی شود و تا در این دنیا هستم مشغول به کار است و برای این کار، به هر چیزی که بتواند متوسل می شود. از تلفن زدن و احوالپرسی و سرک کشیدن به داخل کمد و کابینت و گوگل و اینستا گرام و واتساپ گردی تا خواندن ادبیات کهن زمان مادها، پاک کردن لکه چربی از سقف و تراشیدن علفهای هرز باغ دشمن، همه و همه از هنرنمایی مقاومت درونی است.
وقتی با مقاومت و بلاهایی که سرم می آورد در کتاب نبرد هنرمند بیشتر آشنا شدم، عزمم را برای شکست او جزم کردم. به نظرم از اولین اقدامات درجهت توسعه فردی شناسایی فریبها و نیرنگاهی مقاومت درون است. وقتی در روز اول، یکساعت سرجایم نشستم و به بهانه هایش توجهی نکردم و بخشی از کاری که باید انجام می دادم را به پایان رساندم، شیرینی غیر قابل وصفی در وجودم حاصل شد.
اگر با قدرت و شیطنت این نیرو بیشتر آشنا شویم، بهتر می توانیم راههای غلبه بر آن را یاد بگیریم. مقاومت مثل یک آفتاب پرست به هزار رنگ درمی آید و اغلب دلفریبانه در کمین و در درون ماست. چون دشمن قسم خورده ای است تا بین ما و آرزوهایمان جدایی بیندازد.
